آشپزی

انواع میگو

میگو ممکن است یک انتخاب نسبتاً ساده از غذاهای دریایی به نظر برسد. وقتی بین تازه، یخ زده، دم کرده یا پوست کنده یکی را انتخاب کنید، همه آنها کاملاً شبیه هستند، درست است؟ آنها صورتی، C شکل، لاغر و خوشمزه هستند که در سس غوطه ور می‌شوند. در واقع، تنوع گسترده و خوشمزه‌ای از […]

مهم‌ترین نکات

میگو صورتی
میگو سنگ
میگو نقطه ای
انواع میگوی آب شیرین برای آکواریوم

وقتی در نظر بگیرید که بیش از 300 گونه میگو در جهان وجود دارد، همه چیز می‌تواند خیلی سریع از ساده به گیج کننده تبدیل شود. میگو مدتهاست که غذای دریایی مورد علاقه مردم جهان است. نه تنها می‌توان آنها را به روش‌های مختلف تهیه کرد، بلکه با توجه به گوشت نرم و آبدارشان طعمی فراتر از لذیذ نیز دارند.

در ادامه با مقاله انواع میگو در سایت آرسس شف با ما همراه باشید تا 17 نوع میگو را با توجه به خوراکی بودن آن که آیا خوراکی است یا نه و نکته‌های مهم آن‌ها برای شما بازگو کنیم، پس با ما همراه باشید.

میگو صورتی

میگوی صورتی که به آن میگوی صورتی خلیج فارس نیز می‌گویند، گونه‌ای بزرگ و گوشتی است که در تمام طول سال برداشت می‌شود و در غذاهای دریایی بسیار محبوب هستند. همانطور که از نام آن پیداست، این میگوها معمولاً گوشت صورتی رنگ دارند البته زمانی که خام باشند، اگرچه برخی از آنها می‌توانند گوشتی سفید و خاکستری نیز داشته باشند که طعم آن‌ها و بافت آن‌ها متفاوت است. این میگوها از نظر اندازه نسبتاً کوچکتر هستند و به آنها میگوی سالاد نیز می‌گویند زیرا برای سرو طعم‌های ملایم و شیرین در سالاد میگو بسیار استفاده می‌شود و همچنین این میگوهای بزرگ و چاق را می‌توان آب پز، کبابی، سرخ کرده یا بخارپز کرد تا شیرینی طبیعی خود را نشان دهد.

بومی : آب‌های خلیج چساپیک در سراسر خلیج مکزیک و از جنوب تا شبه جزیره یوکاتان.
اندازه : تا 11 اینچ طول!
طعم : شیرین و آبدار با بافت فنری.
واقعیت جالب : میگوهای خلیج فارس شبگرد هستند. آنها در روز در شن‌ها نقب می‌زنند و شب‌ها تغذیه و جفت گیری می‌کنند. این به محافظت از آنها در برابر سرما و شکارچیان کمک می‌کند.

میگو قهوه ای

آنها بافت سفت، پوسته قرمز مایل به قهوه‌ای و طعم‌های مختلفی دارند که می‌تواند از شیرینی ملایم تا کمی شور یا ید مانند باشد. آنها پس از پخته شدن به رنگ صورتی در می‌آیند و در مقایسه با سایر میگوهای خوراکی طعم منحصر به فردی دارند. سرآشپزها ترجیح می‌دهند به سادگی میگوهای قهوه‌ای را بخارپز یا بجوشانند تا از طعم طبیعی این میگوها لذت ببرند.

بومی: از آبهای سرد اقیانوس اطلس در جنوب ماساچوست تا شبه جزیره یوکاتان.
اندازه : تا 7 اینچ
طعم : پررنگ، شور، شیرین، ید
واقعیت جالب : میگوهای قهوه‌ای رنگ خود را از خوردن غذاهای غنی از ید می‌گیرند.

میگو سفید

میگوهای سفید که به طول نزدیک به هشت اینچ رشد می‌کنند، بافتی سفت دارند و از این رو، گزینه‌های زیادی برای پخت و پز به سرآشپزها ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، میگوهای سفید را می‌توان پس از جوشاندن، بخارپز کردن، پر کردن، کباب کردن، پختن یا حتی سرخ کردن مصرف کرد. آنها در سه نوع اصلی به نام‌های سفید چینی، سفید خلیجی و میگو سفید اقیانوس آرام وجود دارند. آنها به دلیل طعم کلاسیک، بافت سفت، طعم شیرین و سهولت تمیز کردن، ترجیح خوبی برای بسیاری از سرآشپزها هستند.

میگوی سفید چینی

این میگوهای متوسط از چین از آب سرد برداشت می‌شوند. در نتیجه بافت و طعم آنها قبل از پختن لطیف و حتی تا حدودی آبکی است. یک روش کلاسیک برای تهیه میگو سفید چینی، سرخ کردن سریع با سبزیجات آسیایی و مقدار زیادی ادویه است. این میگوهای لطیف در حدود دو دقیقه در یک ووک داغ پخته می‌شوند.

بومی : چین، عمدتاً در دریای چین و دریای چین شرقی
اندازه : تا 7 اینچ
طعم : این میگوهای سفید دارای بافتی لطیف و طعم ملایمی هستند
واقعیت جالب : جمعیت میگوی سفید چینی به دلیل بیماری در دهه آخر دهه 1900 کاهش یافت. دولت چین تلاش کرد تا با رها کردن بچه میگو در آب، ذخایر را دوباره پر کند و جمعیت از آن زمان بهبود یافتند.

میگو سفید

میگوی سفید نیمه شفاف و متوسط تا بزرگ یک نوع میگوی عالی برای پخت و پز و خوردن است. آنها به راحتی طعم سس‌ها و چاشنی‌ها را جذب می‌کنند و روی گریل و همچنین در داخل خانه برای سرخ کردن، شکار کردن و برشته کردن به خوبی نگه می‌دارند.

بومی : آبهای اقیانوس اطلس از نیویورک تا جنوب فلوریدا و همچنین خلیج مکزیک
سایز : تا 8 اینچ
طعم : ملایم و کمی شیرین
واقعیت جالب : طعم شیرین این میگوهای کم رنگ و سنگین آنها را به یکی از محبوب ترین غذاهای دریایی در جهان تبدیل می‌کند. در واقع، اولین صید میگو در ایالات متحده به پرورش میگوی سفید در مزرعه اختصاص داشت.

میگو سنگ

این میگوها به دلیل پوسته سختشان به این نام نامگذاری شده‌اند و به طور کلی به عنوان یک "صید پرتاب کننده" بزرگ در نظر گرفته می‌شدند تا اینکه در اواخر دهه 1960 دستگاه خاصی طراحی شد تا پوسته‌های سخت آنها را قبل از فروش جدا کند. آنها دارای بافت سفت و طعم شیرینی شبیه به خرچنگ خاردار هستند. این طعم آنها را در مقایسه با خرید انواع خرچنگ گران قیمت، پروتئین مقرون به صرفه‌ای می‌کند.

بومی : آبهای عمیق و گرم اقیانوس اطلس. میگوهای سنگی در خلیج مکزیک از فلوریدا تا باهاما برداشت می‌شوند.
اندازه : 2 تا 3 اینچ طول
طعم : گوشتی، کره‌ای، و اغلب به طعم خرچنگ یا خرچنگ Dungeness تشبیه می‌شود.
واقعیت جالب : پوسته سنگی سخت روی این میگوها پوست کندن و خوردن آنها را دشوار می‌کند. فقط ماهیگیرانی که آنها را صید کرده بودند این کار را انجام می‌دادند تا اینکه ماشین‌های مخصوصی برای برداشتن پوسته و سر ساخته شد. در حال حاضر، بیشتر میگوهای سنگی پوست کنده و ورقه شده فروخته می‌شوند.

میگوی ببری

میگوهای ببری که بومی آب‌های قاره‌های آسیا و آفریقا هستند، در تایلند، ویتنام، فیلیپین و هند نیز به صورت پرورشی و همچنین گونه‌های وحشی موجود هستند. آنها به راحتی از طریق نوارهای ببری روی بدن قابل شناسایی هستند و به دلیل طعم ملایم آنها همراه با بافت محکمی که آنها را به گزینه‌ای مناسب برای افرادی که برای اولین بار میگو می‌پزند، ارزشمند می‌کند. آنها می‌توانند در اندازه‌های 12 اینچی رشد کنند و برای بخارپز کردن، کباب کردن یا خوردن به روش‌های مختلف دیگر ایده آل هستند.

بومی : جنوب شرقی آسیا، به ویژه جنوب ویتنام
اندازه : میگوهای ببری می‌توانند تا 13 اینچ رشد کنند، اما بیشتر آنها بین 9 تا 11 اینچ برداشت می‌شوند.
طعم : میگوهای ببری پرورشی در مقایسه با همتایان صید شده خود که طعمی شور و شبیه غذاهای دریایی دارند، طعم ملایم تری دارند.
واقعیت جالب: میگوی ببری بزرگترین گونه میگو است که برای مصرف انسان فروخته می‌شود.

میگو نقطه ای

میگوهای نقطه‌ای که از نظر شکل و رنگ شبیه یک خرچنگ هستند، اغلب "خرچنگ دریایی آلاسکا" نامیده می‌شوند و طعم و شیرینی عجیبی به غذاهایی که در آنها استفاده می‌شود ارائه می‌دهند. آنها از لطیف ترین میگوهای موجود برای پخت و پز هستند و بنابراین طعم شگفت انگیز نرم و آبداری دارند. با این حال، این کار تمیز کردن و آماده‌سازی آن‌ها را نیز دشوار می‌کند زیرا در صورت عدم دقت پوسته‌ها به قطعات کوچک تبدیل می‌شوند. اینها گونه‌های جامبو هستند که می‌توانند تا 12 اینچ رشد کنند.

این میگوهایی که به راحتی طبخ می‌شوند را می‌توان به سرعت تفت داد، بخارپز کرد، کبابی سرخ کرد یا در فر کباب کرد. می‌توانید آن‌ها را با پوست یا پوست کنده پیدا کنید تا آماده‌سازی آسان شود

بومی : اقیانوس آرام از آلاسکا تا سن دیگو، کالیفرنیا
اندازه : تا 5 اینچ
طعم : بسیار شیرین و کره ای
واقعیت جالب : که میگوها روی شش پا از 10 پای خود پنجه دارند، میگوها (از جمله این گونه) فقط در اولین جفت پاهای خود پنجه دارند.

میگو ازوپ

این گونه به میگوی کونستریپ یا میگوی راه راه صورتی نیز معروف است. شکل بدنی منحصر به فرد با سر گرد و بدنی خمیده تر از اکثر انواع میگو دارد. این میگوهای طبیعی شیرین و متوسط برای شکار غیرقانونی محبوب هستند و از سرد شدن آنها در سالاد لذت می‌برند.

بومی : آبهای شمال کانادا
سایز : تا 6 اینچ
طعم : شیرین
واقعیت جالب : این میگوهای آب شیرین عاشق سرما هستند. آنها در کف اقیانوس شنی از 30 تا 300 فوت زیر سطح دریا یافت می‌شوند.

میگوی موزی

این گونه آسیایی میگوی آب شیرین به ویژه در استرالیا محبوب است. بدنه ضخیم و بافت گوشتی دارد که برای کباب کردن یا تبدیل به همبرگر میگو یا فیلینگ کوفته خوب است. این گونه در تمام طول سال برداشت می‌شود و توسط سازمان تماشای غذاهای دریایی آکواریوم Monterey Bay تایید شده است.

بومی : تایلند، اندونزی و شمال استرالیا
اندازه : تا 7 اینچ
طعم : طعم شیرین با بافت سفت و پوسته پوسته
واقعیت جالب: دو نوع میگوی موزی وجود دارد. میگوهای موزی پای قرمز دارای پاهای قرمز هستند در حالی که میگوهای موزی سفید دارای اندام‌های زرد رنگ هستند.

میگو آبی

این گونه میگوی آب شور دارای پوسته خاکستری مایل به آبی است. آنها در آشپزی هاوایی و مکزیکی محبوب هستند و اغلب با سس‌های میوه‌ای و سالسا ترکیب می‌شوند. طعم کمی شور آنها از تعادل میوه‌های تازه سود می‌برد.

بومی : هاوایی، برزیل، مکزیک و کارائیب
اندازه : تا 7 اینچ
طعم : ملایم، با طعم کمی شور با بافتی لطیف و نرم
واقعیت جالب: متأسفانه، این گونه در سال‌های اخیر تا حد زیادی صید بیش از حد شده است. Seafood Watch اکثر گونه‌های میگو آبی را به عنوان گونه‌ای که باید از آن اجتناب کرد، تعیین می‌کند.

انواع میگوی آب شیرین برای آکواریوم

در ادامه به برخی از میگو‌های مناسب برای آکواریوم‌ها و نگهداری در منزل می‌پردازیم تا شما به راحتی بتوانید از آن‌ها نگهداری کنید.

میگوی هارلکین راه راه یا بامبلبی

این گونه انحصاری که از جنوب چین سرچشمه می‌گیرد، نام خود را به دلیل بدن زرد یا سفید با نوارهای سیاه رنگ گرفته است که تا حدودی آنها را شبیه زنبور عسل می‌کند. میگوهای بامبل از خانواده کوتاه Caridina می‌آیند، و اگرچه نام ممکن است غیر از این را نشان دهد، این گونه به میگوی محبوب زنبور عسل که متعلق به خانواده Caridina cantonensis است، مربوط نمی‌شود.

این نوع میگو دوست دارد به طور مرتب با انواع گوشتی از غذای میگو مانند تکه‌های کوچک ماهی تغذیه شود. برای کمک به بزرگ شدن آنها، آنها را به صورت جفت و با کنترل دقیق غلظت نیتریت‌ها، ید و مس در آب نگهداری کنید. قبل از اضافه کردن آنها به آکواریوم، مراقب باشید که ماهی‌های مهاجم بزرگی وجود نداشته باشد، زیرا میگوهای بامبل به دلیل جثه کوچکشان به راحتی توسط شکارچیان خورده می‌شوند.

میگو گیلاس قرمز

این گونه قرمز رنگ از گونه‌های Neocaridina davidi ممکن است در ابتدا چندان متفاوت به نظر نرسد، اما به دلیل رنگ روشن و خودنمایی که دارد هنوز در میان بسیاری از آکواریومی‌ها انتخاب محبوبی است. این میگوها در آب شیرینی که در دمای اتاق یا کمی خنک است (18 تا 28 درجه سانتیگراد) بزرگ می‌شوند. دمای بالاتر باعث افزایش تولید مثل می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند خطرناک باشد زیرا غلظت اکسیژن در آب گرم کاهش می‌یابد.

میگوهای گیلاس قرمز موجودات صلح آمیزی هستند و در آکواریوم‌های پر از ماهی به خوبی عمل می‌کنند. آنها همه چیزخوار هستند و دوست دارند از جلبک‌ها و همچنین از سایر غذای ماهی‌های باقی مانده از گونه‌های دیگر در آکواریوم تغذیه کنند.

نتیجه

در مقاله انواع میگو به برسی بهتر میگو‌های دریایی که در ایران هم یافت می‌شود پرداختیم وگرنه 300 گونه میگو وجود دارد که هم زینتی است و هم خوراکی و شما می‌توانید از گوشت آن‌ها تغذیه کنید و به مراتب می‌توان گفت طعمی بینظیر دریایی را به آشپزی خود اضافه می‌کنید.